Dilenci

Bak kapalı kapılar ardında

elleri açık,

çıplak ayakları ile

bir servet ödüyor bu dilenci.

Dünya görsün şimdi–

tertemiz dünya…

Kanıyor elleri,

hiç kirletilmemişlerin.

Kanunlar yıldızlı bir gök gürültüsü

insan, tasasız bir kör kuyu 

Bak bir rüyayı unutuyor yolcu

adil değil bu acı;

Bir söz şimdi göğsümde kiracı.

Zamlanmıyor bu odacık

bu şehirde sabır büyük kusur 

bir patlak verse hayat

Gerçeği bilemez bu hancı 

Belki ucuzdur zamanın ilacı

Yolcu biliyor belki rüyayı

Gerçek dediğimizdir asıl yalancı…