Yetkesiz Umursama

Bir karıncanın kırılırken çıkardığı ses umrumdadır

Kanıma susamış bir sivrisineğin zafer vızıltısı

Akşam gölgelerken bir dünya ağrısını 

Yarasıyla oyalanan bir çocuğun ağlaması umrumdadır 

Aklı ile başı belada bir sarhoşun kalbi umrumdadır

Elinde eteğinde bir dünya curcunası kapkara Afrika

Bembeyaz bir düşle uyanan küçük kızın eksik gülüşü

Bölünmemiş ekmeklerin bayatlığı umrumdadır 

Refahın kapısında bekletilen azık umrumdadır

Bir kilo una karışan kıpkızıl bizim kanımız

Vicdanı parmakları arasında ezilen insanlık

Bugün görüntüye mahkum edilmiş eylemsizlik umrumdadır

Bir şeyler eksiliyor hayattan ‘yaşamak umrumdadır’

Kaybettiklerimizin toplamından eksik çıkıyor hayat

Kazandıklarımız sevincini çoğaltmıyor dünyanın

Son yediği mermilerle hayata doymamış çocuk umrumdadır

Bir halkın ekmeğinde kan izi bir diğerinin ellerinde

Utancını kaybetmemiş bir şimdi umrumdadır

İnsanlığını görebileceklerinde yitirmiş azgın azınlık

Gördüklerine uzanamayan çaresiz çoğunluğa galebe çalmış

Bu yetkesiz çoğunluk acziyetinden kurtulmak umrumdadır