İç geçirirken dolaylamalar

İçimdeki duvar yıkıldı

Hızır’ın biri örmeseydi göreceklerdi

Yetim bir çocuğun hüznünü özlemini

Bunlar hazineler değildi elbet

Ama bir duvar yıkılmaya görsün

İnsanlar altın’ı üstüne getirir

Oradan bir kazanç devşirirlerdi

Benim hazinem

duvarın dibinde değil 

Duvar’ın ta kendisiydi

İçimdeki yuva dağıldı

Rüzgardı çiğ taneleriydi kuş tüyleri

Yaşamaktan çatlamış nazenin bir yumurta

Toprağa karıştı suya varlığa yokluğa

İnsan elinde bir oyuncağa

Zaten bir yuva dağılmaya görsün

Mutlak bir gediği bulunurdu sokakta

Elbet hinlenir torba ağızlarda

Bağlanamazdı

İçimdeki Musa denize vardı

ne elinde asa ne peşinde beni israil

Ne de ölüme susamış deniz yosunu firavun

kupkuru bir yalnızlıktı içimdeki Musa

Elindeki asa dilinde söylenmemiş bir kelimeydi

Tur dağına çıksa ayakları çarıksız

Kendi ile konuşacak bir Tanrı bulamazdı

İçimdeki İsa göğe vardı

Bir kelimeydi Tanrıdan gelmeydi

Ne ki bir daha inmedi dünyaya

Yehuda ölümü öpmeseydi o gece

Azgınlık çoğalmazdı dünyada

Yahudi cehennem bilirdi yaşamı

Kendini öldürür gerçeği boylardı

İçimdeki yangın dilime dayandı

Dolaştı peygamberleri sana vardı

Hızır bildi duvar ustasını

Elindeki çubukla toprağı eşleyen çocuğu Musa

İçi boşlukla dolu bir balondan İsa yarattı!

tek gerçeği bu yangının; yehuda

Ve cehennem atığı kazıklanmış Yahudi!