Sayıklama

Madem geç kalınmıştır ve madem uyku üzeri örtülmemiş bir tül

Madem gecedir ve sonuna yaklaşıyoruz karanlığın

Üstelik ayaklarımızda soğumaya yüzü tutmamış su torbaları

Bileklerimizde kanımıza karışan saniyeler saatler

Madem bir savaşa ara vermeyen şen kahkahalar mecmuası

Horlaması zikirden bir kedi ve ölümün uykusunda insan

Madem bir yaraya dokunmakla kanatmak iyileşmekten sayılır

İşte buradan sayıklayabilir bu uykusuz 

Bir duygu durumu epifani

yaşamın o son parçasında aydınlık

Hem madem hiç bitmeyen ortaçağ

süreğen karanlık ve üstü açılmamış hakikat

Tam şurada hizaya gelmeli molla kasım

Suya kanmalı mürekkep

Kana doymalı toprak

İnsana kucak açan bir korku sarmalı mezar

Hem madem anlaşıldı burada şimdi durmalı sayıklama 

Bütün dikotomilerin hakkını veren bir çağ

Eğrisi ve doğrusu doğrultamayan cins

Hem artık bütün bilim bir doğrulanamaz ve yanlışlanamaz

Bu iki kanatla uçabilir insanlık

Düşeceği yer ortaçağdan da karanlık

İlk nefesinde ölümü tadan çocuğa ne demeli

Hayatın tadında bir bozukluk mu var

Tanrı, sofrasında sana yer vermedi mi

Hayır böyle denmez denmemeli

Tanrı’nın sofrasını sahiplenmiş soytarılara

Bu makamda açgözlülere yer yoktur denmeli

O çocuğun nefesini kestiler ya ilkinde

İkincisinde onların payını da kesmeli

Büyük bir iştahla Kahrolsun dendikçe

Kahrolarak o son nefesten kesilmeli!

Hem madem başladı bu sayıklama ancak böyle bir sonla bitmeli!..