Naat!

Yalnızlığına ihtiyacı var Hira’nın

Sevrde kokunu özleyen örümcek

Çatlarcasına bir bekleyiş şimdi güvercin kursağında

Yolunu temizleyen bir sürü

Yolların en temizine izinden sürülen 

Tekrar bir bakışla aydınlanmayı umuyor kapkara güzel

Toprak iki damla gözyaşını bekliyor sinesinde

Ali’nin o en temiz uykusunu süsleyen yatak

En büyük ödüle kavuşan Sürâka

Ayakları geri geri bile gidemeyen mazbut toynaklı güzel at

Şimdinin şairi değilim efendim

Yüzüm benim şiirden eskidir

Kalbimi çatlatıyor bir güzel

Hangi gözle baksam körelirim

Hiçbir güzelliğine eş değil bu sözler

Medine’nin gözleri yolda bekleyen kız çocukları

Hurma dalında huzursuz bir yaprak gibi titreyen Selman

Kubada hiç bitmeyecekmiş gibi süren bekleyiş

Ve inerken şehre bir inci gibi incitmeden seni Kasva

Dillerde Ay doğdu üzerimize Veda tepelerinden 

Sinelerde dinmeyen o sevgi seli

Kurtuluş ırmağının ebedi erleri 

Görmedi gözler bir daha böyle bir güzel

Böylesine doğmadı bir daha ay

Süreyya yıldızı ışımadı bunca güzel

Medine’nin küçük kızları

Selman’ın tedirgin coşkusu

Ve ümmetin…

Ümmetî diye dökülen inci taneli gözler

Bir daha geliver!..