Şiirimizde zulme yer yoktur

Doğruldum ve durulmadan döküleceğim

sizin kanınız var akacak benim kelimelerim

Hiç büyümeyen çocuklarınız var büyüyen acılarınız

büyükçe bir hınçla büyüyorum üzülerek söyleyeceğim 

Şiirimizde küfre yer yoktur diyeceğim taşlarımız büyüdü

kendimi size ekleyeceğim 

Şimdi zulüm dünya kadar eskidir

eksiktir insan başkaldırmadan

sizinle tamamlanıyor iman

bizi de tamamlayın diyeceğim 

Şiirimiz kanlıdır efendiler hanımefendiler

kelimeler de kan kokar bir beşikte

İnsanım karşıyım diyebilmeliyiz bu eşikte

Küfür tek millet bu utançta birlikteler

Doğuşu simgeleyen çocuk 

Peygamber katillerince hedefte

sen hedeftesin inancın hedefte 

kimliğine diş bileniyor bir kenefte 

Doğruldum ve durulmadan döküleceğim 

Tin ve zeytine yeminlidir Tanrı

Eşref hakikatine gebedir çocuk 

Filistin özgürlüğe gebedir 

zamanı geldi büyümenin söyleyeceğim 

Şiirimizde zulme yer yoktur efendiler hanımefendiler

kelimeler de kurşunlanabilir bir sokakta

İnsanım başkaldırıyorum diyebiliriz bu durakta

İslam tek millettir bu kurtuluşu müjdeleyebilirler