Muazzep doğuş

Varlığımı hissetmiyorum Anne!

Bir ecza gibi ellerini sür benliğime

Bak tam orada bana ait bir kalp, duruyor

Varlığım anne bak kalbimde duruyor 

İsa’nın elleri vardı ölüdirilten

Musa’nın kelimeleri 

Dilimde bir ruh çürüyor Anne!

Kekeleyerek ilerliyor ayaklarımdan 

Elbiseleri var boşluğumun 

İçim içine sığmıyor Anne!

Kollarını gevşet gözlerini aç

Hissizliğimi varlığın toprağına ek

Bir karınağrısı var dünyanın kusacak

Bak yatakları boş çocukların

Göğsünde emzirdiğin yok

Bir göğsüm yok beni bir daha doğur..

İnsan hiç olmamış bir meyve

İnsan hiç: Olmamış 

Beni insan kılacak suyu ver!

Bir ecza gibi dokun eksikliğime 

Varoluş senin kucağında Anne!

Taptaze bir umut çağıltısı

Yeni bir kimlik taptaze insan kokusu

Beni bir kez daha doğur insanı tamamla..