Yoksayamamanın ağrısı

Kulağında geçmişten kalan ses kırıntıları ile gece uykusu

insanın yarım asırlık bir ağrısı direnebilir bedeninde

çaresiz bir uykuyla örtebilir yüzünü ağrısını örtemez

ruhunda geçmişten kalan kırık yaşama arzusu 

Toprak genelde bir yara gibi açılır insan bedenine

insan genelde toprağa bir yara olarak örtünür 

insanı bir toprak bir de yarası

bir de yaşanılır kılınmamış zamanın ölme dürtüsü

daha çok bir başka insanın kalbi örter

Onun örtüsü yırtılmıştı onyedilerinde

yarası ve bir avuç toprağı vardı bir de ölüm

onun suçüstü yakalanmışlığı vardı doğmaya

sürülerce iğne iplik bir yalnızlık örtüsü

ne çok örtüsü var insanın ve ne çok üstü açıktır

sevgi ve aşk bir merakla örtünür mesela

sonra çocukluk ilkgençlik ve son

sonrası ölüm sonrası varlık ve son yokluk!

Üzerimde ağrılı emeklerinin sancısı

üstümde ondan geriye kalan koku ve korku

okumak dindirmiyorsa böyle bir acıyı insan neyi öğrenmektedir?

bir kelime ile vardır ve bir kelime yokluk

bunu bilmek insanda neyi yaşatmaktadır?

insanı en çok ne yaşatır? Ençok neyle ölür?

Çok derinlerdedir ve karanlıktır ve apaçık 

deri inceliğinde ve bir çiçek sadeliğindedir

güneşin sıcaklığı kadar doğal ve gölgenin serinliği

ama hiçbir okumakla erişilmemiştir

bilgenin uzağında ve bilginin

ve bilinemezliğin  

ama oradadır. Orada olmaklığını korumaktadır

orada olduğunu bilirsin ve bu onu erişilmez kılmıştır…