Utanç Günlüğü 3

Nefeslenip duruyorum duruluyor zaman

evim en kısa yolu sürüyor mezarlığa

kalbim bir akıştan, kandan, damarlardan

kalbim böyle böyle başlıyor hazırlığa 

İçimde büyüyor ölüm içim büyük ölüyor

içimde bütün büyükler bir bir ölüyor

ben böyle toprak değilim ben böyle mezar

ben böyle balçık böyle su böyle nazar 

Bilgisizliğin ağacından tattım acıyı

böyle bir günahı Adem olsa taşıyamaz!

üstümden inmez bu acının kırbacı

böyle bir ayıbı hiçbir yaprak örtemez

Kaç gece yıllarca ellerimde dualar

yüzümün bütün kıvrımlarında günahlar

kaç sayfa utanç günlüğü bağışlanmalar

ah!  Son bir tevbeyle açılsa bütün kapılar…