İz

 

Poşetler dolusu günler yürüdüm

kurgulanmış hayatlar, yaşanmamış

efsunlu kelimeler, kirletilmiş tarih sayfaları

tertemiz acılar dolusu günler yürüdüm

karanlık yıllanmış geceler…

Çivi çiviyi söker gibi sökülen günler

döküntü hatıralar yumağı geçmiş

iz’lenmiş adımlar sayısınca hayal

çizilmemiş planlar değişmeyen gerçekler

Yaşam biter gibi bitmeyen yolculuklar yollar

taze dikilmiş çanta dolusu kırıklıklar

uğultusuyla gerçek bir şeye dönüşmeyen

gerçek; o hiç dönüşülmemiş sesler…

Düşünülmemiş gibi görünen düşülen

ardısıra gelmemiş gibi gelen gitmeyen 

cevabı verilmemiş sorular

soruları bilinmeyen cevaplar

sırrın perdesi yırtıla yırtıla sırlanan

sarsıla sarsıla yaralanmış günler yürüdüm

Hayretim o hiç gayrete gelmeyen

ataletim o hiçbir yola gelmeyen

kahir ekseriyeti zorluğa gerilen

bariz ve bir o kadar doruğa çıkan

zirvesizliğin düz çizgisinde günler yürüdüm

Yol biter bilirsiniz yolculuk biter

hareket tembelliği iyi bilirsiniz

gayret hayreti bitiremez

bitmeyen bir yürüyüş kaldı geriye

bitimsiz izlerle dolu günler

kendimden geriye bir şey kalmayacak

kendim kalamayacak günler yürüdüm!…