Tanınmayan sınır

Önümden başlıyorum konuşmaya

yani kirletmemek için kelimeleri

size ait olana benden bulaşmasın diye bir iz

sesimi içimden çekiyorum bilirsiniz!

Alınmamış bir selamın ortalığa dağılması

bu leke gibi bir kimsesizlik bu tam sizlik

önümden başlıyorum yaşamaya

size dokunmasın diye benden bir his-sizlik

Adımlarım birbirini takip etmekte yetersiz

içiçe geçmiş bir yolculuk bu siz bilmezsiniz

kendime dolanmışım gibi önümden

yıllarımız ayrı yollarımız gayrı yani sizsiz

Kendimi bir seste avutarak başlıyorum ân'a

biterken başa dönen dönerken biten hani

önümden başlıyorum biriktirmeye geçmişi

biterken geride kalmasın diye sizden bir iz!

Alışmak için kendime önünüzden kısıyorum

çekilip gitmek gibi bir şey çekil-ip gitmek

özgürlük gibi uzayan hani uzunca bir ip

çakılı kalmak gibi içinde hareketsiz.. hareket-siz! 

Önümden başladım ve bitti artık bir-iz

sınır tanı(n)mayan bir şeydir yaşam

bir şeyler kemirdi ip-i dağıldı her şey

öz ve özgürlük yani çözüldük artık hiç-iz!..