Yanmayı bekleyen bir sigaranın evde unutulan çakmağı

İnsana unutkanlık elbisesini yakıştırın

ceplerine sığan bir dünyayı bir başkasına

tokuşturun ve alev alev bir döngü yoğurun

biraz kirli dolgun ve yırtık un-utkanlık yapıştırın

Bir şeylere bir şeyler kala mekan ve zaman

duvarı aşın bir engeli daha atlayın

unutmayın ama elbiseniz ele verir sizleri

kısa cep çakıllı yol eksikliğinizi yatıştırın

Gideni aratan bir gelişle bir mezarlığı daha

yol üzeri ezilen korkular biten cesaret

ayağı hızzı artıran yavaş pedala bastırın

gömüyü görmezden gelin ölümü yaşama katıştırın

İmgelerin sonuna gidip bir tutam tütün

beyaz kağıttan bir incelik sarıştırın

düzeltilmeyi bekleyen çukuru yol deyip aşın

gölgelik bir dünya ve beklemek dolu bir yaşamı karıştırın

Dünya dolu yoklanmamış ceplerde sıcaklık

kavlanmış ama yanmamış bir ceset gibi

çevirin evirin ağza alınmaz bir tadı

unutkanlık elbisesinin dar ceplerinden eksik kalanı çakıştırın

Bakın ağızda bekliyor inceden sarılmış

unutulmasa çakmak giyilmese bu insan elbisesi

sığınak ceplerinde dünya kadar genişlemese boşluk

uğultulu bekleyiş sürmeyecek

şimdi durun ve kendinizi alıştırın!