İyi bitmeyen

Ağızlar dolusu sesler sokağında yaşam

Hazmedilmemiş anlamalar şişkinliği

Bilmeyişin boğuk hırltılı nefesi

Sesler sokağında ağız dolusu yaşam

İyi bitmeyecek bu şiir biliyorum

Özlenmekten yıpranmış sessizlik

Balkon ağızlarında bekletilmiş gölge

Bahçe kapısında köpekler dolusu yaşam

Bir geceyi daha devirmenin terli avuçları

Siyahlar giyinmiş sokağın kirli sakallı lambaları

Sesler sonuna yaklaştı ağızların

Mideler aklın boşluğunu öğütürken sabahları

Bunca hatırlayış içinde unutulan bir bardaklık çay

Zamanın ısısına inat soğuk ve renksiz 

Son harfine kadar mürekkebi kurumuş kalem

Sesler sokağında sessizliğe doğru özlemle atılmış bir adım

İyi bitmeyecek bu şiir biliyorum

Boğuk seslerden koparılan çiçekler gibi solgun

Yara almış kalpler keskinliğinde ve kızıl

Topraksız ve kimsesiz bir ceset sadeliğinde ölüm