Yaşamak dört köşe

Yaşamak kaç köşeli bilsem

bilsem bana ayrılan o boşluğu

gidip en uç noktasına yerleşsem

tadına varsam duysam o hoşluğu

Derin uykulardan geçerken bir gün

bir gün bir köşe ağrısı

uyanıp o sonsuz gibi başlarken hüzün

içine dolarken dinse sızısı

Yaşamak dört köşe yaşamak gün gün

dolgun metrekarelere bölünmüş ayrılık

delik uçlu sivri soluklar gördüğün

başıbozuk bomboş santimetrelerde insanlık

Uğraş dur uğraş dur uğraşma biraz dur

kimseye yakalanma kaynaşma dur

her yaşayan olmaz dur kıpraşma dur

köşeyi bilsem ah köşemi zorlaşma dur

Dünya ki köşesiz geoit kimine göre düz!

dön dolaş uzak kal yaklaş ara bul

kendinden başla yontmaya kendini yüz

nereye indin nerden çıktın bak da durul

Bilmiyorum Allah'ım bilmiyorum, bil!

hangi taş? hangi su? hangi saka? hangi sur?

köşesizim köşe bucak arıyorum, değil

bana köprü, bana çeşme, bana yol.. kur! 

Dört mevsim oniki ay haftalar saatler

taşındı yıllarca sırtımda şu yersizlik

kış geçti bahar geldi, geçecek yine geçerler 

güçsüzüm takatsiz üzerimde halsizlik

Söyledim şikayet oldu heyhat ki heyhat

sustum kifayet bulmadı bendeki köşesizlik

sığ sularda yürüdüm boğuldum heyhat

derinlik neyime benim kaldı ki çaresizlik!..