Farkındayım Dünyanın!

Büyük bir öykü kitabı dünya.

İki kapağı arasında insan ve bir farkı var kendi yazdıklarından.

Bu, evet işte bu; bu öyküde insan yazabiliyor.

Seçebiliyor yolunu ve seçtiği yolda kendisini nihayete erdirecek mükemmel bir muharrire sahip.

Farkındayım dünyanın!.

Dünya öyküsünde kurgu yok.

İki kapağı kapandığında yok olmayacak yaşayan ve yaşananlar.

Bu öyle bir kitap ki sesi, sözü, hareketi bir kapıdan geçerek kendisine ulaşıyor insanın.

Bu kapıda iki aşık misali ruh ayrılır bedenden.

Zaten biraz da ayrılık demek değil midir aşk?..

Farkındayım dünyanın.

Kapısından geçeceğim ayrılığın ve ölüm yol verecek bana.

Bitmez tükenmez bir alemin eşiğine sürecek beni hikayem.

Ve işin garibi bitmeyecek..

Kendimi sorgularken, sorgulanırken bulacağım ve yeniden yaşayacağım hikayemi..

Sonra ödül/ceza ki bu yeni bir başlangıç olacak.

Ama bu hikayede baştan sona bir yanlışlık var.

Bir yerden başlıyor ve bir yerde yeniden, daha açık, daha gerçek, çok daha net bir şekilde devam ediyor...

Bu hikayenin yanlışlığı bir sonunun olmamasında saklı.

Sahi nasıldır son?..