Ses/sizlik!

 Suskunluk kimseyi yanıltmasın

Çok şeyler söylediği bazen büyük bir yalan

Ayartıcı bir sessizliği var suskunluğun

Kalp sussa derin bir çukura gömerler 

Benimki bir kere sustu

Yalan olmasaydı çukur içime açılmazdı

mesela

Konuşmak bazen asıldır ve asil

Gizlemek, biriktirmek yoktur ve yalan!

Kalbimin çukurundan sesleniyor

Çünkü ses doğmaz ama ölür

Büyük yalanlar doğursa da sessizlikler

Doğruyu büyüten küçük sesler de var mesela

İnsan da bazen içinde bulunduğu kabı

İçine gömüldüğü boşluğu

İçine doğru çekildiği derinliğin şeklini alır

Önce bir sallantıdır

Zaman onu kaydeder

Sonra şekil alır, olur ve ölür.. 

Dil de bir boşlukta sallanır mesela

Histerik bir boşluğa diktiler insanı

Kendi gibi çıkmadı

Toprağa dikselerdi ya

Belki bir başkası olup çıkardı

İnsanın içindeki bazen ses olarak çıkmaz mesela

İntihal ve irtihal arasında bir sesim var

Kulaklar aşina

El de biliyor göz de, kalem?

Samut bir hıçkırık tutsa

İçimde kalsa nefesim

Bazı ölümler içerde kalır mesela.. 

Nesneler bağırıyor

Dokunduğum her harf 

Başım ve altındaki yastık

Karanlık

Sokak ve köpekleri 

Damlayan bir bulut

Kulağım büyük bir uğultu kovalıyor mesela

En büyük yalanı pişiriyor suskunluk

Bağıra bağıra ateşine su taşıyor karıncalar

Su sus payı vermiyor

Ateş odundan daha çok çatlıyor

Büyük günah yalan

Susmak da bazen öyle mesela...