Toprağına su verdim geçen gece

Ağaçlarına su verdim geçen gece

Toprağın dudağı çatlamış

Köklerinden hayat fışkıran ağaçlar kurumuştu

Toprağına su verdim geçen gece

Sinsi bir düşünce; ölüm kadar acı

Yaşamak kadar yorucu

Toprağı sulamak kadar güzel

Ağacı ve hayatı yeşertmek kadar zor

Hayallerimin içinden fışkıran bir düşünce

Gerçeğin soğuk yüzüne, geceye

Avuçlarımdaki hammademe

Zor, acı, kupkuru bir yaşama su verdi geçen gece

Acı bademleri ile bir gölgeye dönüşen ağaç

Tatlı anıların serinliğini vurdu yüzüme

Gözlerimden parlak bir ay boşaldı

Toprağa, karanlığa, soğuk bir taşa çarpa çarpa kayboldu

Gecenin örtemeyeceği bir sussuzluk birikti

Karanlığın köreltemediği bir özlem

Unutkanlığın yetişemediği hatıralar boy verdi

Toprağa verdiğim suydu geçen gece

Meğer toprak kadar kurakmış gönlüm 

Hatırlarım bir ağaç gibi kuru

Kökümden gerçeklerle sökülmüşüm

Hayallerin penceresinde çarpıyormuş kalbim

Geçen gece gözlerime su serptim

Görmenin serinliğine dönüştü gece

Toprak, ağaç, su, gece, her şey kayboldu

Uyandım bir uyku kadar gerçekti her şey