Geçmeyen bir şeylerin içinden

Haklı olmanın eleğinden geçtim

Üstte kalan mı alta inen mi

Hangisiydim ben, hakk elek miydi

Geçmiş olmak yetmiyordu işte

Haklı olmak başka bir çağda

Haksızlığın taşlarıyla dövülmekti

Haklı olmak öğütülmek

Parçalara bölüne bölüne bitmekti!

Kaybedeceğimi bildiğim bir savaşa

Kazanmanın ihtimali ile girdim

Bildiği şeyi yaşamak bir insan için

Yani yenilmek

bir nevi kendini kazanmaktı

Haklı olmanın savaşını kaybetmek.. 

Hakkını kaybetmek...

Bütün benliği ile bir çağda

Kazanmayı bileklerinde bekletmek,

ölmekti.

Dişlerimi sıkıyorum

bir savaşı haber veriyor ellerim...

Ellerim yanık kül kokusu

Yaşamanın şiirini bir toprak parçasında kaybediyorum

Kazanmak ellerime dökülmüş gül kokusu.

Arıyorum...

bulmanın merdivenlerini 

Ve hakikatin zirvesinde derinliği

Ve adıyorum...

Bir ömrü bir başka dünyaya feda etmeyi.

Çocuk, bir yaşında yağmurlu bir geceye ağlıyor

Yaşlı bir kadın, ölümüne bir uykuyu sürüyor yüzüne

Dizleri benim dünyamı sarsan bir ağrı

Uykusu bir ömrü feda etmiş olmanın çağrısı

Ağızlarında sönmüş sigara izleri çocuklar

Sararmış dünyaları ile sevimsiz,

Küstah gülüşleri ile ciğerleri yorgun çocuklar

Bekliyor olmanın geçmediği bir dünyaya

Kazanmanın ihtimalini yitirdiği bir hayata

Kaybetmenin boynuna asılı ipleri ile

Savaşa, hak ve hakikatin savaşına!

İleri geri adımlarla bir bir

Yaşıyor olmanın savaşıyor olmayı gerektirdiğini bilmenin sancısını taşıyorlar ayaklarında....