En güzel son

 Sokaklar dolusu hayatlar akıyor pencereden

Hangi birinin peşine takılsan ızdırap dolu bir hayalet

Penceremden bir camiye doğru takılı kalıyor aklım

Minareden kurtuluş dökülüyor hayata

İflah olmaz kalabalıklar sızıyor kapı aralarından

Pervazlarına konuyor pencerelerin

siyah bir ışık yayılıyor evlere

Felah çağrıları camlara çarpa çarpa göğe yükseliyor

Aşk dolu, şehadet dolu yürekler çarpıyor kalabalıkların içinden

Ölüme hafif bir perde aralanmış

Bir gülümseme sıcaklığı kavuruyor dünyayı 

Dinlenme yeri bir ağaca dönüşüyor dünya

Gece karanlığında kırık kalplerin harabe evlerine

Yoksul damlayan damlarına

Aç çocuk seslerine sevinçler taşıyor pak simalar

Sırtlarından ağır bir yük iniyor aşk adamlarının

Sese kulak kabartıp yüzlerini temizliğe aralıyor

Kurtuluşun ve felahın avuçlarına indiriyorlar başlarını

Kirlerinden su damlacıkları tanelerince arınıyor

Sımsıkı bir musahafada kardeşliklerini yeniliyorlar

Rabbe götüren bir burağa şehadet demişler

Şehid olmak kan kadar ter de döktürür insana

Terleri kadar kanları akıyor toprağa

Kan kadar gül yetişiyor topraktan

Evlere kızıl kıyamet bir güneş doğuyor

Bekleyiş korku ve umut dolu bir hanede

Bekleyiş gözü yaşlı bir çocuk bir annede

Bekleyiş bütün açık ellerde son buluyor

Öyle güzel bir son ki bu beklenen

Tamiri imkansız yaralar doğuruyor yüreklere

Tarifi imkansız bir sevinç ve acı

Öyle güzel bir son ki baş tacı

Sokakların bileklerinden hayat boşalıyor

Bütün aralıkları kapanıyor kapıların

Uygun adımlarla yumruklarla

Sinelerde hasret ve vuslatın kamçılarıyla dünya sarsılıyor

Bilmeden anlatılmaz kardeşim

Ölmeden anlaşılmaz

Güle oynaya koşmaktır şehadet sevgiliye

Yeniden, yeniden aynı hazzı istemek...