Dünyadan bir nefes..

Tek nefeste içime çekiyorum dünyayı
Ciğerlerimde yaşamak kanat çırpıyor.
Dizlerime dayanarak yazıyorum
Çektiğim nefesi ruhumla üflüyorum.

Oyalanıp duruyor düşünceler ellerimde
Kalbimin sesini dinliyorum,
Kanımda gezen hayatı pompalıyor beynime
Düşünüyorum, elimde can veriyor kelimeler.

Peşinden koşuyorum, zamanı yoklayarak
Koklayarak bir kış çiçeğini kırlarda.
Koşarak nefes almak gibi yaşamak.
Boğazımda düğümleniyor adımlarım.

Dünyaya yürüyerek meşhur bir şairin
Şiirleri arasında ruhumu arıyorum.
Bir nefeslik dünyada içime çektiğimi
Azar azar boşaltarak dünyaya bırakıyorum..

Tarla kuşları, üveyikler ölümü taşır ağızlarında
Taşların içini ovarak yükselen otlar
Çiğnenmek için ayrılıyor köklerinden.
Bir seste bir çocuğun ölümü doğuyor dünyaya.

Saçlarını ikiye ayırmış bir çocuk
Sırtında hoyrat bir gelecek taşıyor.
Elinde bilgisizliğin kalemi
Bilmenin sayfalarını karalıyor.

Yirmisinde genç bir çocuk, yüreğinde
ellisinde birikecek bir sevdayı boğuyor.
Bir nefeste yetmiş yıl zaman birikiyor.
Kırkdokuzunda ölüme kucak açıyor çocuk!.

Dünyadan bir ses bir nefesle ayrılıyor
Bir hikaye biriktirdiğimi, bitirdiğimi,
Son aldığım nefesi vererek anlıyorum.
Bir göz yaşı bırakarak Dünyaya, bir nefes..