Utanç Günlüğü 9

Geçmiş nereye gitmiştir

hafıza bellek kayıt odacıklarla dolu beyin

şu ânı geride tutan nedir

şimdiyi önceleyen bağ nerededir

nerededir acıyla boğuşan kadın

çocuk hangi duvarın iniltisindedir

bu sesler kaç yüzyıllık bir gelenektir

Adem ilkin hangi sesle söze hayat vermiştir

Ben kimdir ve ölüm kaç hayatta tazelenir

sorularla dolu bir testide sızan ilk fakih

önce ve sonraya nereden hüküm vermiştir 

herkes ilk günahı en az bir kutsal kitaptan öğrenmiştir

ağızda çiğnenmemiş bir günah yoktur denilmiştir

çok dünyalar öncesi bir cennette elbisesinden

ölümün ötesinden ve acının

ve zamanın çok çok ötesinden tahdit edilmemiş bir gerekçedir dünya

burada zaman ve mekan genişlemektedir

peki ama geçmiş nerededir

gelecek bir endişeden neden çok daha fazla gerçekçedir

Kabuğun tadından öze bir geçiştir dünya

damakta nesilden nesile aktarılan

tat bu ilineklerle dolu cevher dilin kaygan zihnindedir

ellerin gözleri vardır

bütün ağaran saçlar güneşin ardında kalan bir karanlığın rengindedir

kalbin gözle görülmeyen gözleri vardır

kanın kızıl kaynağında karanlık bir leke

bütün damarlarda tazelenmektedir

Bir uğultuyu kuyudan çeken

geçmişi ile çekilen bir ruhun kemirgen fareleri

zamanın kafesinde gece ve gündüze benzer iplerle

durmadan bu ânı kemirmektedir 

bu acıyı durdur bu amansız döngüyü

zamanı tüketip geçmişi üreten bu makineyi

dünyayı durdur mesela

kendi kıyametine aç insan kurtlarını

kırk yıl korkarak zindanda çürüyen mazlumun acısını

beni durdur 

tekrarlayan bu utancı

Bu sonun kıyısında dolanan insan ağacı